ważne informacje

FONOHOLIZM !!!  

Moje obserwacje: 

 Dzieci w sposób naturalny są ciekawe, lubią ryzykować i każde jest badaczem wszystkich i wszystkiego. Są jak detektywi, którym nic nie umknie, no i te tysiące pytań typu dlaczego, jak to się stało, skąd i kiedy ??????

 Ledwo stają przy tapczanie, jeszcze chwieją się na nóżkach, a już wzrokiem szukają czegoś ciekawego. Często tą rzeczą arcyciekawą i arcyważną dzięki swoim najbliższym, dziadkom, czy starszemu rodzeństwu jest  książka. To one towarzyszą im przy zasypianiu, po przebudzeniu, wtedy gdy rodzice pokazują obrazki i czytają ciekawe historyjki. Potem często w sposób naturalny maluch woła poczytaj mi mamo, tato. Jaka to literka lub co to słowo znaczy? Tak jest do momentu aż samo już potrafi poradzić sobie z książką. 

Wiele dzieci bardzo lubi czytać, odkrywać nowe opowieści, szukać ciekawej literatury, ALE ALE  często do momentu gdy komórka nie zabiera sobie dziecka na totalną własność. CZEMU? Otóż smartfon jest jak mały komputer, który otwiera drzwi do różnych światów - ciekawych, pięknych, ale często też niszcząc młody umysł, deprawując i uzależniając totalnie od siebie. 

Rodzice chcą, by z dzieckiem był stały kontakt, by wiedzieć, gdzie jest, czy nie potrzebuje pomocy, kiedy przyjechać i co dla niego wziąć. Dostaje smartfon, byśmy wzajemnie czuli się spokojni i bezpieczni. No cóż, po niedługim czasie okazuje się, że nie możemy dziecka od komórki oderwać, że już tak chętnie nie wychodzi na dwór, nie ma czasu z nami rozmawiać    i, że wciąż nie ma czasu, czyta już mniej albo tylko streszczenia i gorzej zaczyna się uczyć.  Jest bardziej znudzony i niecierpliwy.

Co robić, by nie dochodziło do takiej sytuacji, kiedy dziecko w tym wieku potrzebuje normalnych bodźców i wyciszenia?

* rozwijać zainteresowania poprzez dodatkowe zajęcia artystyczne, sportowe, edukacyjne
* mieć dobry kontakt z dzieckiem, by nie nie chciało się alienować w wirtualną rzeczywistość
* wypracować stałe tradycje, wspólny spacer, wycieczki, wspólne zabawy i czytanie...
* jeżeli już ma dostęp do smartfona, komputera, to dyskretnie czuwać i ustalać konsekwentnie czas na małe co nie co, np. godzina lub dwie w weekend, ale nie róbmy z tego super nagrody
* im dłużej jest możliwe, by dziecko dystansować od wirtualnych gadżetów tym lepiej dla wszystkich, w końcu rodzice prowadzą, wychowują, pokazują świat i uczą jak w nim dobrze, mądrze i pięknie funkcjonować. 

Obecnie nie jest to łatwe zadanie, tym bardziej, że musimy nabywać umiejętności w technologii cyfrowej, ale miejmy głowę otwartą na poszukiwanie rożnych rozwiązań i czujność, by nie zgubić tego, co jest najcenniejsze. 

Tu znajdują się niektóre linki. Warto się z nimi zapoznać

 https://www.focus.pl/artykul/fonoholizm-odchudza-mozg-zmiany-jak-u-narkomanow

https://tataidziecko.pl/smartfon-dla-dziecka-czy-to-dobra-zabawka-dla-twojej-pociechy-zastanow-sie-prosze
 http://www.uzaleznienia.siemianowice.pl/oferta/dla-osob-uzaleznionych/fonoholizm/

Objawy fonoholizmu:

  • nierozstawanie się z telefonem, nerwowa i chorobliwa potrzeba trzymania aparatu telefonicznego w pobliżu siebie,
  • przywiązywanie wyjątkowej roli do telefonu komórkowego – jego wygląd, ilość aplikacji staje się wyznacznikiem pozycji społecznej,
  • nerwowość lub nadpobudliwość w sytuacjach, kiedy nie masz telefonu przy sobie,
  • trudność z wyłączeniem telefonu w sytuacjach, które tego wymagają,
  • niepokój odczuwany w sytuacjach, kiedy nie ma możliwości lub utrudnione jest skorzystanie z telefonu (np. na zebraniu, koncercie, w kościele, obiad rodzinny),
  • bardzo częste sprawdzanie rejestru połączeń i skrzynki pocztowej, natychmiastowe sprawdzanie otrzymanej wiadomości bez względu na aktualną sytuację,
  • noszenie przy sobie zapasowej baterii (na wszelki wypadek),
  • stała potrzeba kontaktowania się z innymi przez telefon, przy równoczesnym unikaniu kontaktu bezpośredniego z innymi ludźmi,
  • wykonywanie dużej ilości połączeń lub sms-ów odruchowo, w zasadzie bez uzasadnionej potrzeby- ot tak, aby porozmawiać „o niczym”.

Zagrożenia, wynikające z fonoholizmu (konsekwencje nałogu):

  • izolacja, odosobnienie lub osłabienie tradycyjnych więzi społecznych (relacji rodzinnych i towarzyskich),
  • w skrajnych sytuacjach alienacja prowadząca do depresji,
  • trudności w nawiązywaniu relacji bezpośrednich z innymi ludźmi,
  • zaburzenie języka komunikacji (zubożenie języka, błędy językowe, techniczny slang przez używanie języka skrótowego lub obrazkowego),
  • zaburzenie funkcji biologicznych (zaniedbywanie snu, wypoczynku, odżywiania)
  • utrata kontroli nad własnym zachowaniem (zaniedbywanie obowiązków rodzinnych i zawodowych),
  • trudności z koncentracją i uwagą poza „kontrolowaniem telefonu”,
  • zanik zainteresowań i pasji.